I'm coming home!
19 november 2013 - Galapagar, Spanje
Hee lieve mensen,
Ja, jullie lezen het inderdaad goed. I'm coming home!
Als eerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de goede steun en het geloven in mij. Het heeft me echt heel veel geholpen en zonder jullie steun was ik al eerder naar huis gegaan.
Maar toch heb ik gister gezegd dat ik naar huis wil. Het heeft absoluut NIETS met mijn nieuwe familie te maken want die mensen zijn super. Maar door alle dingen die ik hier heb mee gemaakt heb ik gewoon zo'n erge heimwee gekregen dat ik alleen nog maar aan mama en papa denk. Ook bij de stomste, kleine dingetjes mis ik ze al. En ik huil hier elke dag, ik heb hoofdpijn van al het denken. Dus het is gewoon niet goed voor me om hier nog langer te blijven. Ook kan ik nergens meer de energie vandaan halen om het nog allemaal opnieuw te proberen.
Dit heb ik meteen de eerste dag ook aangegeven bij mijn familie. En gisteren had ik dan een skypsessie gehad met mama en papa, om mijn nieuwe familie voor te stellen. Want dat wilde mijn nieuwe familie graag. Dat was opzich heel leuk en ze wilden ook echt met papa en mama praten. Maar ik heb daarna ook nog even met ze gepraat en wij hebben samen besloten dat ik naar huis kom.
Je kunt me slap en laf noemen, maar ook stoer. Want mijn mama zei voor dat ik ging; '' Dit is JOU jaar en jij moet doen wat voor jou het beste is.'' En deze ene keer denk ik gewoon een keer aan MEZELF! Ik denk altijd aan andere en wil altijd het beste voor andere. Deze keer kiest ik voor mezelf, ik kan mezelf niet langer kwellen hier. Dus denk wat je wilt, het maakt me niet uit. Ik kan niet zeggen dat ik het niet geprobeerd heb. Ik heb alles gedaan wat ik kon. Maar ik heb hier zoveel mee gemaakt. En doe dat allemaal maar is, als 17 jarig meisje, in een land waar je niemand kent en waar je de taal niet spreekt, dit alles regelen. Krijg het maar eens voor elkaar. Ik deed het. Ik ging deze uitdaging ook aan. Wat de meeste mensen niet eens durven. So don't judge my choices, if you don't know my reasons.
Dit was voor mij ook een hele moeilijke beslissing maar ik moest hem nemen. Sometimes the hardest thing and the rightest thing are the same!
Dankje wel voor alle steun en ik zie jullie over een paar dagen misschien wel weer terug in Nederland.
Ik hoop echt dat jullie het begrijpen zo niet, is dat ook prima. Ik weet wat het beste voor mij is. Want ik heb hier wel zoveel geleerd. Dus uiteindelijk is het niet helemaal voor niets geweest.
XXXXXXXXX
Dit zal waarschijnlijk ook mijn laatste blog post zijn. :(
Ben trots op je en snap het heel goed als je terug wilt.
Je hebt het inderdaad als 17 jarige maar ff geflikt en ik zou dat nooooit gedurfd hebben toen ik zo oud was!
Stiekem ben ik natuurlijk wel een beetje blij dat je al terug komt eerder dan verwacht! ;-)
Dus goede reis terug naar je gezinnetje in Riethoven!
Nergens is het zo goed als thuis!
see you soon!
gr. Wendy
Ik ben trots op je, je hebt het zeker maar ff geflikt! je tijd in spanje is ook niet voor niks geweest, je leert zoveel in een paar maanden tijd, daar heb je de rest van je leven plezier van! Dus zie het niet als iets negatiefs, maar vooral als iets positief! Hou nog even vol, hier in het (inmiddels koude en regenachtige) nederland denken we aan je! Kop op! Tot snel
Xxx
Door deze ervaring ben je zeker veel wijzer geworden. En is er één die niemand van je af kan nemen. Dan zien we elkaar weer met kerst. Probeer de laatste paar dagen er nog van te genieten en dan tot gauw. Ik hou van je meid zoals je bent. XXX
Jammer dat het zo moeilijk is geworden, maar jij durfde om op uitwisseling te gaan dus je bent sowieso al ontzettend stoer. Ik merkte toen ik je ontmoette dat je wel de juiste AFS mentaliteit had dus ik weet niet precies wat er gebeurt is.
Het is ook heel goed dat je luisterde naar jezelf in plaats van anderen, omdat op deze manier is het voor iedereen beter. Volgens mij wilde jij zeker niet blijven lijden voor een hele jaar, en het is ook niet leuk voor je gastgezin als je in Spanje blijft ook al je zoveel heimwee voelt.
Hopelijk heb je nog die vonk die maakt je willen leren over andere culturen, en dat kun je ook binnen Nederland doen! Je kunt vrijwilliger worden of af en toe iets doen samen met de AFSers die naar Nederland gaan. Dat doe ik momenteel in México (met Jolette ook natuurlijk!) en je leert ook nog heel veel van je eigen land door de ogen van andere AFSers.
Ik hoop oprecht dat je nog steeds het beste jaar van je leven krijgt, en ik wens je nog heel veel succes met je toekomstige inspanningen!
Saludos desde México! ;)
En zo is het ! Het is het niet waard, dat jij daar droevig, ongelukkig bent! Ik vind t ontzettend knap dat je t geprobeerd hebt. In n vreemd land, vreemde mensen, taal etc. etc.Je hebt t vanaf t begin gewoon niet getroffen! En..Spanjaarden staan er om bekend dat ze niet makkelijk contact maken. Dikke knuffel vanuit Bladel XXXX
Goed van je, dat je voor jezelf hebt gekozen.
Weet, dat je ook altijd een huis hebt bij ons in Mexico.
Lieve groetjes,
Patricia
Wat een dapper besluit heb je genomen en ben maar echt trots op jezelf dat heb je dubbel en dik verdiend.
Veel liefs en tot gauw
Hariette